به نقل از «خبرگزاری آریا»

نمی توان به بخشی از این وصیت مومن باشیم و به بخشی کافر

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۵۱۵۲۰۲

خبرگزاری آریا - سید حسن خمینی در دیدار با هیات عالی گزینش شهرداری تهران با اشاره به وصیت حضرت امام(ره) گفت: نمی توان به بخشی از این وصیت مومن باشیم و به بخشی کافر.
به گزارش شهر، دبیر و تعدادی از مدیران هیات مرکزی گزینش شهرداری تهران چهارشنبه-١٠دی- با حضور در حرم حضرت امام(ره) ضمن دیدار با یادگار امام(ره)، با آرمان‌های حضرت امام تجدید میثاق کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این دیدار سیدحسن خمینی در دیدار با مدیران گزینش کل شهرداری تهران، طی سخنانی با تسلیت فرارسیدن ایام شهادت سردار رشید اسلام و ایران سپهبد حاج قاسم سلیمانی و همرزمانش، گفت: در بحث گزینش «تزاحم» دو حق وجود دارد؛ از یکسو جامعه باید از خدمتگزاران نالایق دور باشد و از طرف دیگر فرد حق دارد خدمت کند؛ کل کشور از آن همه است و منافع هیچ کس بر دیگری اولویت ندارد.
یادگار امام با بیان اینکه در جایی که تزاحم هست باید دقت کرد، افزود: این امر به ویژه وقتی اهمیت می یابد که بحث کرامت انسان ها به میان می آید. انسان ها در نزد خدا خیلی احترام، جایگاه و ارزش دارند و کرامت انسان مساله کوچکی نیست. قضاوت کردن، حرکت روی لبه است .
او تأکید کرد: مراقب باشید که یک «آه» اگر به حق باشد می تواند دودمانی را به فنا دهد و یک دعا می تواند زندگی فرد و خاندانی را تضمین کند. توجه کنید که اشتباه اول و آخر قاضی یکی است و قابل بازگشت و توبه نیست. قضاوت کردن، حرکت روی لبه است و ممکن است کسی که قضاوت می کند اوج بگیرد و ممکن است سقوط کند.
سید حسن خمینی ادامه داد: وقتی کسی وارد قضاوتی می شود که یک طرف آن حق مردم است باید ارتباط خودش را با خدا قوی کند، والّا در لحظه ای که ضروری است، خدا دستش را نمی گیرند و زمین می خورد. باید عبادت و خودسازی کنی چون بدون آمادگی می لغزی؛ آمادگی روحی، جسمی و در همه حوزه های فکری نیاز است.
سوالات عجیب و غریب نپرسید
او افزود: نکته امام همواره باید در ذهن شما باشد که میزان حال فعلی افراد است و از این رو، در گزینش سوالات عجیب و غریب نداشته باشید؛ بلکه بیش از همه باید به حوزه اخلاقی توجه کرد. البته همه این کارها برای این است که انسان ها یک گام بهتر شوند.
یادگار امام گفت: روایتی از امام باقر(ع) وجود دارد که ایشان می فرماید، «وقتی پدرم داشت از دنیا می رفت سر من را بر سینه اش گذاشت و گفت، مراقب باش به کسی که غیر خدا کمک حال ندارد ظلم نکن». همین مطلب درباره سیدالشهدا هم مطرح است. حضرت اباعبدالله الحسین«سلام‌الله‌علیه» در روز عاشورا و موقعی که همۀ اصحاب و یاران به شهادت رسیده بوده‌اند،به امام سجاد وصیت می کنند که «یا بُنَیَّ إِیَّاکَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْکَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ»(ای فرزندم، از ظلم به کسی که در برابر تو ، هیچ یاری کننده‌ای به جز خداوند ندارد، بر حذر باش). این وصیت دو امام معصوم است. وصیت چکیده فکر و جان و روح یک فرد است. مثل وصیت نامه امام که البته من درباره آن سخن خواهم گفت؛ نمی توان به بخشی از آن مومن باشیم و به قسمتی از آن کافر.
او ادامه داد: آه کسی که غیر از خدا پناهی ندارد دقیقا تیرش به هدف می خورد؛ آن وقت نمی دانید از کجا خورده اید!
نباید در جامعه اسلامی نفرت پراکنی کنیم
سید حسن خمینی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به ایام فاطمیه(س) گفت: در اینکه صدیقه طاهره(س) غمناک و ناراحت از میان امت اسلامی رفته هیچ کس تردید ندارد. پیامبری که به همه عرب عزت داده و دروازه های ایران و روم و دروازه های آسمان را به روی عرب ها باز کرده، آنچه در حق فرزندش واقع شد حق او نبود. اکرام یک انسان بعد از مرگ، در اکرام به فرزندان او است و ما از این حیث تاریخ پردردی داریم.
سید حسن خمینی در پایان با تأکید بر اینکه نباید در جامعه اسلامی نفرت پراکنی کنیم، اظهار داشت: وقتی مصلحت جامعه اسلامی است، امیرالمؤمنین(ع) که نزدیک ترین فرد به زهرای اطهر بود با آن همراهی می کند. امروز هم نباید دست هایی جامعه اسلامی را به تفریق و تشتت بکشاند. باید مراقب فیلم و صوت و سخن خود باشیم. نباید از هیچ زبانی،نه زبان هنر و نه زبان های دیگر برای ایجاد دشمنی استفاده کرد. همه باید مراقب باشیم به دیگران دشنام ندهیم و سخن نرم بگوییم. داستان صدیقه طاهره(س) و افتراق امت اسلامی داستان تلخی است که باید توجه کنیم یکی بهانه دیگری نشود.
در این مراسم همچنین منصور احمدلو دبیر هیات مرکزی گزینش شهرداری تهران گفت: همکاران من در گزینش همانند یک باغبان دلسوز عمل می کند و اگر بخشی نیاز به تصحیح داشت آن بخش را تصحیح می‌کند و با دلسوزی و عشق و علاقه تلاش می‌کند که باغ را حفظ و علف های هرز را از مزرعه دور کند.
او در ادامه گفت: معتقدم انسان هایی که به هر حال نقصی دارند را باید در مسیری قرار داد که دوباره به جامعه برگردند و اصلاح و بازآفرینی توانمندی انسان ها هدف باشد.
احمد لو گفت: همانطور که امام خامنه ای هم اخیراً تذکر دادند باید سوالاتی که در گزینش پرسیده می شود مربوط به حوزه کاری و مبتلا به آن مسئولیت باشد و سوال‌هایی نباشد که حتی برخی افراد متخصص در حوزه هم نمی توانند با آنها پاسخ دهند.

منبع: خبرگزاری آریا

کلیدواژه: شهرداری تهران سید حسن خمینی جامعه اسلامی حسن خمینی انسان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۵۱۵۲۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسئولیت علم در کلاس امام صادق(ع)

  زمانی که انقلاب اسلامی پیروز شد، شهید آیت‌ا... سیدباقر صدر که امید جهان اسلام در نجف به عنوان شاگرد و ذخیره علمی پس از آقای خوئی عظیم‌الشأن شمرده می‌شد، کلاس‌هایش را تعطیل کرد و به همه شاگردان برجسته خود از جمله مرحوم آیت‌ا... شاهرودی دستور داد همه هم و غم خود را برای کشف راه‌حل فقهی مسائل عملی جمهوری اسلامی صرف کنند و نقل می‌شود در همان سال‌ها در آیین حج در عرفه، وقتی آقای سیستانی از علمای قم پرسیدند سرگرم چه اموری هستند و ایشان پاسخ دادند به تدریس متداول دروس خارج حوزوی مشغول‌ هستند با تعجب و اعتراض فرمودند حالا زمانی است که باید در رفع نیازهای فقهی اداره نهادهای گوناگون و مسائل متعدد حکومتی جدید فعالیت کنند. این همان نگاه امام (ره) و رهبر معزی است که متاسفانه به سبب عدم آزاداندیشی و دستان تفرقه‌انداز این جریان آزاداندیشی و گفت‌وگوی مفید فقیهانه و علمی حوزه و دانشگاه محقق نشد.ماجرا تنها تطبیق ناگزیر قوانین مصوبه قوه مقننه با احکام ا... نیست بلکه استواری بر فقه اکبر در همه شئون زندگی امروزی و عرضه هر علم نافع ضروری جهان در هر زمینه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ... به ساحت تفقه صحیح است تا هرآنچه که تایید شد به علم دارای صلاحیت برای به‌کارگیری در ساختن جامعه سالم و اسلامی بدل سازند.
   
نگاه فرهنگی به روایات
می‌خواهم نگاهی فرهنگی به روایات‌ نسبت علم و مسئولیت و عمل صالح حکومتی و اجتماعی در گنجینه روایی امام صادق(ع) بیندازیم تا به عنوان فردی نادان دارای مطالبه علم از متخصصان، فقیهان بزرگوار و مراجع عالی‌مقام بپرسم، پاسخ به این پرسش‌های اساسی تکلیفی به عهده کیست جز آنان؟ و وقتی چنین دریایی از گوهر راهگشا وجود دارد که تنها امکان رهایی ما از فساد گریبانگیر و اغتشاش در اداره امور کلان است، چرا فقها استواری عمل حکمرانی بر فقه اکبر را زمینه‌سازی نمی‌کنند و به یاری ولی‌فقیه برای سالم‌سازی امور کلان قیام نمی‌کنند؟ عالمان حداقل حق بیش از ۸۰ میلیون از ملت را به گردن دارند . از علم شروع کنیم و قبل از آن به وضع علم در عصر امام صادق(ع) بپردازیم.در اثر ارجمند جعفر بن محمد امام صادق(ع) می‌خوانیم عصر امام باقر(ع) و امام صادق(ع)( درود خدا بر آنان) دوران رشد گسترده علوم خاندان وحی علیهم‌السلام بود. قرن‌ها به لحاظ تحولات علمی، اعتقادی و کلامی به دو دوره بخش می‌شود. دوره اول با رحلت رسول‌ا...(ص) و ماجرای سقیفه بنی‌ساعده، آغاز می‌شود و تا نخستین سال‌های قرن دوم هجری می‌گسترد و دوره دوم عصر امامت امام جعفر صادق(ع) است.خصوصیت دوره نخست « تاثیر تعیین‌کننده تحولات سیاسی بر جریان‌های اعتقادی» است و در دوره دوم فرقه‌ها از حال و هوای صرفا سیاسی در آمده و بر سازمان‌های کلامی مستقلی تکیه می‌کنند. مکاتب فکری مختلف در این دوره است که سر بر می‌آورند و مکتب اعتقادی، علمی و فکری امام صادق(‌ع) نقش دفاع از حقیقت نگاه اسلام ناب در برابر دیگر هویت‌سازی‌های علمی را به دوش می‌کشد‌. در کانون یا مستقل از فرقه‌های منحرف و تفکرات دیگر، علم و نقش علم و تعریف علم از سوی امام صادق(ع) قرار دارد.
   
رشد اصول محکم مکتب اصیل اسلامی
اختلاف فکری در این دوره و مدعیان علم چنان رشد کرده بود که اگر اصول محکم مکتب اصیل اسلامی و اتکا به تفقه اصیل قوام نمی‌گرفت، اسلام در دریای هجوم تفکرات بی‌ریشه مستحیل می‌شد و به اسم اسلام انواع اجتهاد رای و اصلاح ‌واهی خود‌رای، گمراهی و سرگشتگی و تحریف کتاب مقدس چون یهودیت و مسیحیت رایج می‌شد.این پدیده امروز همچنان معتبر است و بدون‌اتکا به کتاب فرقان و نیز علم امام معصوم و فقه اکبر خاندان وحی، اداره کشور اسلامی طعمه مدرنیته غرب و شرق و تفسیر به رای رفرمیست خود‌بنیان و شرک‌آلود خواهد شد.در کانون این ستون استوار امام صادق(ع)، خود علم‌ و علم وسیع و بزرگ او قرار دارد و خوب است پژوهش اساسی با این نگاه در باره علم در تفقه جعفری در وجه ضرورت‌های مبنایی حکمرانی انجام شود.
   
کاشف حکم الهی و درک حقیقت
در دیدگاه امام‌صادق(ع) جایگاه عقل و علم در زندگی فرد، اجتماع، شناخت، انتخاب مسیر و تشخیص صحیح از ناصحیح و در بنا نهادن همه امور باید بر وجود فرد و جامعه سایه‌گستر باشد‌. این علم، علم نیست مگر کاشف حکم الهی و درک حقیقت به شمار آید‌. ایشان می‌فر‌ماید: آدمی به عقل، کامل می‌شود و عقل راهنما و سبب بینایی و کلید حل مشکلات امور انسان(‌فرد انسان و اجتماع انسان است)‌. و هرگاه عقل از نور معنوی نیرو گرفته باشد، انسان، عالم و نگه‌دارنده‌ علم و متذکر و هوشمند و زیرک‌ فهیم خواهد بود‌(کافی جلد ۱،ص ۲۵). انسان و جامعه انسانی با علم‌ به ریشه هر حالت والا‌ دست‌می‌یابد و به عالی‌ترین مرتبه صعود می‌کند :
العلم اصل کل حال سنی و منتهی کل منزله رفیعه
علم اصل هر حالت والا و منتهای منزلت‌های رفیع است. پس مرتبه عالی رشد جامعه ابتناع همه امور آن بر علم و دانایی و تفقه است. این علم باید متکی به علم معصوم باشد.علم معصوم در سخن امام صادق(ع) همان است که خداوند به وسیله روح القدس که از علم علم امر است، بی پیامبراکرم صلوات ا...علیه وآله وامامان معصوم علیهم السلام‌ می‌فرستد.
وازطریق این روح علم وفهم دریافت می‌کنند.علم انسان در گسست ازاین علم نوری،همواره ظنی و آلوده به باطل وسرگشته و ناتمام خواهد بود‌. این است اهمیت علم در سایه فقاهت جعفری وقرآن وروایات۱۴معصوم(ع).علم مسئولیت‌زاست و با عمل همدوش است‌.
   
مسئولیت‌شناسی در فقه 
از اینجا اهمیت مسئولیت‌شناسی در فقه اکبر امام صادق(ع)، مسئول بودن و آماده پاسخ به خداوند در مسئولیت اساس نظام دینی حکمرانی است. مسئولان مطلقا آزاد نیستند و در مقام عبد و نیز پاسخگو به مردم انجام وظیفه می‌کنند و عمل خودرأی و آزاد و دلخواه مسئولان، مجازات آتش و نیز جرم دنیایی در نظام اسلامی دارد.امام صادق(ع) می‌فرماید: العلم مقرون الی العمل فمن علم عمل و من عمل علم و العلم یهتف بالعمل فان اجابه والا ارتحل ‌عنه. علم با عمل قرین و همراه است، هرکه علم داشت باید عمل کند و هر که عمل کند باید براساس علم باشد (باید بداند). علم عمل را صدا زند، اجابت کرد بماند؛ والا کوچ و رحلت می‌کند.به این سان در کار کل حکمرانی و اداره هر نهاد کشوری از اقتصاد و هر جزء آن و سیاست و همه نهادهای سیاسی و فرهنگی ولو یک اداره باید عمل بر‌اساس علم باشد و علم اصلی در اینجا همان علم به هدایت قرآن و اهل‌بیت وحی است. عرضه عمل به فقه معصوم(ع) در نسبت علم و مسئولیت و عمل در کلام امام صادق(ع) مسئولیت نیز تعریف شده است .

علم در زندگی اجتماعی 
روایات امام صادق(ع) به انواع مسئولیت انسان در ارتباط با عمل مبتنی بر علم در زندگی فردی، اجتماعی و حکمرانی به‌طور جدی تاکید دارد؛ مسئولیت در برابر خداوند متعال، قرآن مجید و امامان معصوم و مسئولیت در برابر نفس و در برابر جسم و اعضای بدن و در برابر اجتماع و انسان‌های دیگر. روایات مسئولیت اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی در کلام امام صادق(ع) چنان وسیع و پر حجم است که حیرت بر‌می‌انگیزد و به آن انواع مسئولیت‌های دیگر چون مسئولیت برابر ضعفا یا ظالمان و قدرت‌های جائز و مسئولیت برابر خمس و خانواده و یتیمان را باید افزود. سخن درباره مسئولیت حکمرانان و روسا در تحف‌العقول، کافی، وسائل و... مبسوطا بحث شده است. به هر رو در کلام امام(ع) سرچشمه مسئولیت فردی و اجتماعی مسئولیت برابر خداست‌ و حق محور مسئولیت است و نباید به باطل تن داد. این امر در تفقه صحیح سیاسی و حکمرانی نقش حیاتی دارد. در نتیجه استدلال رفرمیست‌ها در گردن نهادن به اباطیل مدرنیته و گسست از فقه و ناممکنی امر دینی در حکمرانی در قرن بیست‌و‌یکم واصل قرار دادن نظام جائز جهانی و سازش با آن پوچ است:
ان من حقیقه الایمان ان توثر الحق آن ضرک علی الباطل و ان نفعک 
از حقیقت ایمان آن است که حق را برگزینی‌. اگر‌‌چه زیان داشته باشد و باطل را رها کنی، اگر چه به سود تو باشد. تردیدی نیست که حکومت در راهنمایی امام صادق(ع) باید عملش مبتنی بر علم باشد و مجموعه‌ای از مسئولیت‌ها را بپذیرد و جدی بگیرد‌. محور این مسئولیت‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و حکمرانی حق متعال است و حق در جامعه و اجرای عدل در وسع انسان عصر غیبت امری چشمپوشی‌ناپذیر در کلام امام صادق(ع) است.